Quatorze juillet

Zaterdag 14 juli 2007
Er is er één jarig, hoera! Hier geen bestorming van de Bastille, maar wel een klein invasieleger dat massaal de tiramisu bestormde. Om kort te gaan een zoete inval van vrienden en vriendinnen, een hoop drukte, maar wel gezellig. Ook mede door jullie felicitaties via het internet een geslaagde middag. Gelukkig was iedereen zo vriendelijk netjes op tijd de aftocht te blazen, zodat wij nog lekker even naar de stad konden voor een terrasje en een drankje. Het was er gezellig druk en er waren overal culturele activiteiten in het kader van dat Europese gebeuren waar ik het al eerder over had gehad. Nu blijkt Sibiu dit jaar niet alleen te staan als Culturele hoofdstad van Europa. Zij delen die titel met Luxenburg. Nu blijkt juist die combinatie een gouden greep. Ik vermeldde eerder dat de hele binnenstad is opgeknapt. Dat gaat veel verder dan het oog ziet. Niet alleen zijn alle panden opgeknapt, alle bestrating vervangen door een luxe bestrating, vele historische panden gerestaureerd, muren gemetseld, terrassen ingericht enz.Dat zijn de dingen die wij direct zien. Maar daar achter en daaronder is ook alles vernieuwd. We praten dan over alles dat ondergronds aan het oog wordt onttrokken, maar dan ook alles. Riolering, waterleiding, elektriciteitskabel, gasleidingen, telefoon, glasvezelkabel voor de communicatie en weet ik veel wat allemaal meer. Sibiu heeft sinds 2000 een Duitse burgemeester (voor het eerst sinds 1945) en die schijnt goed te kunnen lobbieën. Hij heeft dit alles voor elkaar gekregen. De EU en Luxemburg hebben het grootste deel van deze renovatiekosten voor hun rekening genomen, dat was allemaal nooit uit de gemeentekas te betalen geweest. De plaatselijke horeca is er in ieder geval dankbaar voor. Oké wij dus naar een terrasje met een vriendin van Carmen. Haar zoon Ovidiu (18) heeft daar een vakantiebaantje. Hij werkt 2 maanden in een rooster van 2 dagen op en 2 dagen af en dan 16 uur per dag. Nieuwsgierig naar wat hij verdient? Ik ook! Omdat hij een beurs heeft kan hij niet officieel werken dus doet hij dat zwart (het lijkt Nederland wel). Zijn baas (ze noemen hem Boss) is uiterst tevreden over zijn inzet en dat konden wij ook met eigen ogen aanschouwen, hij rent zich dus rot! Vol trots meldde hij dat Boss hem maar liefst 25 Lei per dag (van 16 uur) betaalt en dat zijn maar liefst 8 hele Euro's!! Als hij dit 2 maanden volhoudt, gaat hij van zijn zuurverdiende zakgeld een nieuw mobieltje kopen. Jessi klaagt vanaf nu niet meer over haar Cool Cat inkomen!
Dat was het weer voor vandaag (gisteren). Morgen gaan wij een paar dagen naar Maramures, dat is in het uiterste noorden van Roemenië en in de bergen. We hopen daar te overnachten in een pension, zoals dat ook in Oostenrijk gebruikelijk is. zie later vandaag de bijbehorende foto's op http://picasaweb.google.com/nicolb50