Jungle Town Wijchen

Zaterdag 17 mei 2008

Stefan en Helen willen even naar Obelink voor aanvullende campinginkopen. Lynn en Evy hadden daar helemaal geen zin in dus die gaan met opa Nico en Carmen naar de indoorspeeltuin Jungle Town in Wijchen. Daar hebben ze zich bijna 4 uur aan één stuk vermaakt, hoewel Evy niet meer dan 30 seconden nodig had om weer een tand door de lip te vallen. Dat krijg je dan als je met opa Nico en Carmen op stap gaat. Opa Nico had nog niet eens tijd gehad om zijn schoenen uit te trekken en Carmen was nog bezig vier in de haast achtergelaten schoenen, twee jassen en twee rugzakken bij elkaar te zoeken.

Foto´s Jungle Town

Maandag 12 mei 2008
opendag en vliegshow LSV Goch

Mooi weer voor een paar uurtjes richting Goch, om precies te zijn het vliegveldje van Asperden voor de jaarlijkse opendag en vliegshow. Altijd leuk om even rond te hangen, een Bratwurst te eten, drankje erbij en een ijsje toe. Er zijn allerlei demonstraties, je kunt (tegen betaling) meevliegen met een motorvliegtuig (€50,00) of een zweefvlieger (€25,00).

Vliegshow LSV Goch

Uit de Gelderlander:De Luftsportverein LSV Goch houdt drie open dagen op het vliegveld in Asperden, even over de grens bij Gennep.De pinkstershow van de 140 leden tellende vliegclub paart kneuterige gastvrijheid aan zinderende luchtacobratiek. Een biertje, een stevige Bratwurst en dan ademloos genieten van waaghalzen die hoog in het blauwe zwerk alle registers opentrekken.

Bekijk de foto's en oordeel zelf.

Zaterdag 10 mei 2008
Rondje Berendonck en Hatertse vennen op de fiets

Carmen heeft een nieuwe fiets en die moet natuurlijk niet alleen gebruikt worden om mee naar haar werk te gaan. Dus zit er voor Nico niet veel anders op dan mee te gaan. Fietsen alleen om te fietsen vind ik niet altijd even nuttig, maar onderweg een beetje fotograferen maakt zo'n inspanning toch iets aantrekkelijker. GPS-loggers mee (één Gisteq en één iBlue), dat maakt het feest al helemaal kompleet. Zie hier het resultaat!

Trip Stats: Rondje Vennen op de fiets Duration: 3 hours, 6 minutes, 0 seconds Length: 20.7 km Average speed: 6.7 km/h Google Earth: klik hier

Rondje Hatertse vennen op de fiets - Widget powered by: EveryTrail
en
Rondje Hatertse vennen op de fiets at EveryTrail
Map created by EveryTrail:Share GPS tracks

Nijmegen Düsseldorf

Nijmegen naar Düsseldorf 19 maart

Nijmegen Düsseldorf at EveryTrailMap created by EveryTrail:Share GPS tracks

testje met diashow

Nijmegen Düsseldorf - Widget powered by: EveryTrail

testkaarten route

testkaart route van RU naar huis op de fiets, gemaakt met "Locr GPS Photo" en via Google Earth geëxporteerd naar Google Maps


Grotere kaart weergeven

Routekaart USA 2008

Alle functies van Google-maps zijn hier ook functioneel.
Zoom in voor gedetailleerde wegenkaart.
Klik op "sat" voor satellietbeeld.
Klik op de markers voor hotel-info.
Klik op de vliegtuigjes voor airport-info.


Grotere kaart weergeven

GPS en foto's?

Ik ben met een experiment bezig om foto's automatisch te voorzien van Geopositioning-informatie. Je kunt dan m.b.v. Google maps of Google Earth direct zien waar de foto's zijn gemaakt.

De bedoeling is om deze zomer onze USA-vakantie bij jullie 'in beeld' te brengen, m.b.v. de onderstaande technieken. Of het allemaal lukt en of wij daar straks de tijd voor hebben, ... ? We zijn in ieder geval van plan een laptop mee te nemen!

We hebben al een complete route uitgestippeld, die kun je bekijken in het volgende bericht hier boven. De kaart is interactief, je kunt dus verder uitvergroten en verschuiven naar alle kanten, enz.

Om onze routes te kunnen vastleggen heb ik een Sony GPS-unit aangeschaft. Deze unit legt elke 15 seconden je Geo-positie en tijd van registratie vast in een logbestand. Via een stukje software (Geosetter) wordt dan die informatie gekoppeld aan je foto's (door tijd van GPSlog op te lijnen met tijd van de foto's). De aldus verkregen informatie (lengte- en breedtegraad, tijd, hoogte, snelheid, richting enzo). wordt vervolgens vastgelegd in de Exif-informatie in het fotobestand en is daar dan beschikbaar voor verder gebruik.


Ik ben begonnen met een testritje (op de fiets) van de Universiteit naar huis en heb onderweg een paar fotootjes genomen.
De eerste resultaten zijn te vinden op http://picasaweb.google.com/nicolb50/GpsTestRouteVanRUNaarHuis
De kaart is hier in dit picasawebalbum als foto te bekijken.

Via GPSvisualizer heb ik een interactieve online routekaart gegenereerd. Zie één van de latere berichten (hier boven).

Stoer?

Carmen zag een wintersportposter!


Jessi is altijd zo stoer!


Nico wint (hij heeft eindelijk zijn Salomon's)!

Winterslaap

Intussen zijn wij langzamerhand ontwaakt uit onze winterslaap.

Na een korte maar plezierige week wintersporten in het Oostenrijkse Fieberbrunn, gaan wij ons bezighouden met de voorbereidingen van onze zomervakantie.

Foto's van onze wintersportvakantie kunnen jullie (ik zou bijna zeggen 'als altijd') vinden op onze Picasa webalbum site http://picasaweb.google.com/nicolb50 in het album Fieberbrunn 2008.

Daarnaast heeft Carmen nog een aantal korte (Fieberbrunn)filmpjes op YouTube gezet. Misschien ook wel leuk om even naar te kijken. Commentaar is natuurlijk altijd welkom, dat maakt het geheel net even iets interactiever.

deel 1 -->> http://youtube.com/watch?v=Oytg6uI0AVg

deel 2 -->> http://youtube.com/watch?v=WBfklqy533c

deel 3 -->> http://youtube.com/watch?v=5EZz4_TwCbc

deel 4 -->> http://youtube.com/watch?v=F_lThlr1Ggo

Apresski -> http://youtube.com/watch?v=9v103nxRvCY

Nog meer filmpjes van Carmen? Zie YouTube (more from Jessicuta), instructie zie hieronder.

Hier vind je filmpjes van Las Vegas (februari 2007) en Panama (juli 2006).

Koud hè?

Woensdag 25 juli 2007
Vandaag lekker lui geweest beetje Tour de France gekeken, nog wat schilderijtjes en foto's opgehangen, om precies te zijn, 19 stuks.
We gaan dus niet morgen op weg naar huis, dat wordt vrijdagmorgen. Tante Vicky in Saravale is vandaag naar de dokter geweest. Haar bloeddruk was 220 om 120 en ze moet absolute bedrust houden. Ze wil wel dat wij vrijdag nog even langskomen, want ze is bang dat ze ons anders nooit meer zal zien. Toch snap je dat soms niet; Tante Vicky is een vreselijk energiek mens, zo'n schijnbaar onverwoestbaar exemplaar, een echte dorpsvrouw die er haar hand niet voor omdraait om 500 vierkante meter groentetuin om te spitten en alle groente dagelijks met de hand te begieteren, als ze tenminste water krijgt opgepompt met de handpomp. Ze heeft geen waterleiding en ook geen toilet (ik moet dan zeggen; geen watercloset), want ze heeft natuurlijk wel een poepdoos met een huisje er omheen. Dat ding staat telkens ergens anders in haar tuin, want als het gat is volgescheten, verhuist het hele circus naar een andere plek in de tuin. Tante Vicky zit ook nooit stil, haar mondje trouwens ook niet. Ze doet (of deed tot voor kort) ook nog de financiële administratie van een bedrijf (helemaal met de hand). Ze zou zich anders maar zitten te vervelen. Maar goed, tante Vicky is er dus slecht aan toe en de dokter was bang dat ze al een lichte hersenbloeding had gehad. Jammer want het was altijd leuk een nachtje bij haar door te brengen, echt lekker back to basic!
Back to basic is ook het weer hier in Sibiu. Vandaag lekker fris, ik schat maximaal een graadje of 26 à 27.
De dames zijn om 9 uur (21:00) even een rondje gaan wandelen. Vijf minuten later stonden ze alweer aan de bel, ze wilden een jasje want het was koud (22 graden!). Zo relatief kan het temperatuursgevoel zijn. Jullie zouden blij zijn dat het in de middag ook 22 graden zou zijn! Overigens is die forse temperatuurdaling niet gepaard gegaan met onweer o.i.d. Het was vandaag volop zonnig, alleen een beetje winderig, dat is allles.

Heel heet - Airco - Verkoeling

Dinsdag 24 juli 2007
Vandaag toch maar de stoute schoenen aangetrokken en voor de vuist weg gestart met de installatie van de airco-installatie. Gisteravond nog even bij een technische kennis van Carmen op visite geweest. We troffen hem met een Airco op zijn karretje bij de zelfde winkel waar wij de airco hebben gekocht. Omdat hij in de installatietechniek zit, dacht ik dat hij mij wel op weg kon helpen. Niet dus! Hij had de installatie-instructie doorgelezen en zat eigenlijk met de zelfde vragen. Hij had zelfs nog een groter probleem omdat er bij zijn pakketje geen installatiebuizen zaten, nodig om de binnenunit met de buitenunit te verbinden.
Carmen is in alle vroegte naar een installatiebedrijf gegaan om te vragen of er mogelijk assistentie te verkrijgen was. Ze hadden een wachtlijst van minimaal een paar dagen en daar wilde ik niet op wachten. Als ik het installatiewerk zou doen, waren ze bereid in de loop van de avond of woensdag een kijkje te komen nemen, of alles goed zat. Nou dat is een hele geruststelling! Aan het werk dus. Voorzichtig met de hand de koperen pijpjes buigen, zonder ze te knikken en dat valt niet mee. Daarna de isolatie eromheen, alles goed afplakken. Eerste probleem. Door de dikte van de muur vielen de koppelingen naar de bijgeleverde koperen buizen (van 3 meter) voor de aansluiting op de buitenunit precies in het gat in de muur. Erg lastig. Dus binnenunit op een tafeltje in de hal, pijpjes 3 meter gestrekt door het raam naar het balkon en koppelen maar! Het geheel stevig in de isolatie en afgeplakt met tape en daarna vanuit de badkamer manoeuvreren met de binnenunit en de ca. 3,5 meter pijp (inclusief elektrokabels + condenswaterafvoer alles stevig ingetaped) voorzichtig door het gat in de muur pielen. Gelukkig viel alles goed op zin plek en kreeg ik de unit keurig in de ophangbeugels. Vanaf het balkon alle delen van de bundel weer tot losse onderdelen ontkoppelen zodat ook hier weer alle pijpjes netjes zonder knikken in de juiste bochtjes te buigen. Koppelen op de buitenunit ging eigenlijk ook vrij vlot. Het aanbrengen van de 7 aderige E-kabel is natuurlijk een thuiswedstrijd, dus dat was zo gepiept. Even een schietgebedje en toen leek alles klaar te zijn om de kraantjes aan de buitenunit te openen zodat de R407C (= koelvloeistof, vervanger van het ozon-onvriendelijke Freon) de leidingen kon vullen. Het gedeelte met het afpersen en op lekkage controleren van de leidingen heb ik maar overgeslagen (daar was dat schietgebedje voor), evenals het vacuümzuigen van de leidingen. Stekker in het stopcontact en aanschakelen van de airco met de afstandbediening, even gespannen de adem inhouden en ja hoor, koele lucht wordt de keuken in gepompt! Deze middag is het kwik gestegen tot 38,4 graden en binnen is het 30 graden! Binnen een paar uurtjes hebben we de binnentemperatuur binnenshuis teruggebracht tot een dragelijke 26 graden. Dat wordt eindelijk weer een redelijke temparatuur om te slapen. Ik ben nog niet klaar want er moet nog een wandkontactdoos bij de airco worden aangebracht en als ik dan eenmaal bezig ben, dan ook maar één op het balkon voor de E-grill enzo. Dat wordt dan een nieuwe leiding die ik moet aftappen van een stopcontact aan de ander kant van de hal. Ik kon niet helemaal het juiste materiaal vinden, dus ook dat werd weer een beetje improviseren. Wil ik een opbouwgootje aan de muur vastzetten, boor ik pardoes door een heel oppervlakkig in de muur verwerkt buisje van ca. 10 mm. doorsnede, waar naar later blijkt 5 koperdraden in zijn getrokken. Ik snap niet hoe ze die erin hebben gekregen, maar ik kan er ook niet bij. Nette vonk en weg spanning (op alle groepen) dus hoofdzekering eruit en die zit in de kelder, waar ik niet bij kan. Dta is later zorg, eerst maar hakken dus! Pijpje uit de muur, gaatje in de pijp peuteren (daar waar de boor al het voorbereidende werk had gedaan). Zaklampje erbij en zoeken naar de geraakte draad. Gelukkig is er geen draad doorboord, alleen de isolatie is beschadigd. Niet zo heel erg dus. De spanning lijkt dan ook afgeschakeld te zijn door de aardlekbeveiliging, waarvan ik niet verwacht had dat ze die hier toepasten. Helemaal niet toen ik zag hoe ze hier die 5 draden hadden opgelast in de doos die onder een laagje kalk verstopt zat. Gewoon met een tang een beetje omelkaar gedraaid, stukje isolatietape erom en verder in de lasdoos gepropt. Zoiets hoefde ik bijna 40 jaar geleden tijdens mijn stagetijd bij de elektroinstallateur niet te proberen! Uiteindelijk is alles toch nog net voor het vallen van de avond goedgekomen en daar heb ik een lekker koud biertje op gedronken.
Het klussen zit er nu bijna op, nog even een paar schilderijen aan de muur en dat gehakte gat nog even aansmeren en dan ben ik hier klaar! Wij overwegen om donderdagmiddag te vertrekken naar Saravale. Daar woont een kennis van Carmen en daar willen we blijven slapen. Saravale ligt dicht bij de Hongaarse grens en een uurtje of 4 rijden van Boedapest, zodat we vrijdag tijd hebben om die stad eens te bezoeken. Zaterdag kunnen we het rustig aan doen en we zijn dan naar verwachting zondag weer thuis. Dit voorgenomen programma is nog niet helemaal zeker omdat de dame in Saravale gisteren met zeer hoge bloeddruk (210/115) zat en als gevolg daarvan op bed moest blijven. Bovendien was het er 40 graden. Vandaag (woensdag) is het aanmerkelijk koeler, het scheelt zeker 10 graden met gisteren. De airco staat nu uit!
Dit was dus van hieruit het laatste verslag!

Alpe d'Huez of Galibier?

Zondag 22 juli 2007
Op zondagen is het hier bij goed weer gebruikelijk om de hele familie in de auto te proppen, vlees, aardappelen, groenten, fruit en brood mee, als het kan een kleedje of een partytentje en niet te vergeten de BBQ en bier (water, fris of een sapje voor hen die niet van alcohol houden (Carmen en Jessi dus!). Je zoekt dan een lekker stukje gras, het liefst bij een watertje, als het kan niet te diep, zodat papa gelijk zijn auto in het stroompje kan parkeren en zich lekker kan uitleven op het stof op zijn bolide. Zo hangt iedereen dan met de voetjes in het water en kom je al etend de dag wel door. Tot zover niets bijzonders, ze zoeken het bij voorkeur niet te ver van huis! Maar dan heb je van die dagen dat ik zelfs denk dat het bij uitstek een dag is om het flink hoger op te zoeken, om de stadse hitte te ontvluchten. Wij dus met goede moed op weg naar Balea Lac, eerder in dit log beschreven en gelegen op 2034 meter boven de zeespiegel. Onderweg viel het al op dat er erg veel verkeer in onze richting reed en aan de voet van de bergen zag het al zwart van de dagjesmensen. Niet een erg goed teken, wetende dat ons einddoel niet bepaald gezegend is met een overmatige parkeercapaciteit. De laatste paar km. omhoog was er dan ook zo goed als geen doorkomen meer aan, aan beide zijden van de weg op ieder plaatsje waar je maar enigszins een auto kon parkeren stond er dan ook één. En helemaal boven aangekomen stond alles muurvast. Dus dan denk je vrijwel automatisch aan Alpe d'Huez, de Galibier, of een andere beroemde berg uit de tour de France. En zowaar ontdekten wij ook nog een enkele wielrenner tussen al het blik. We nemen aan dat die net voor de bezemwagen uitreden want het peleton hebben we niet meer kunnen zien. Na een half uurtje trekken en drukken vonden we toch nog een plekkie vlak bij het meer, dus dat viel niet echt tegen. Temperatuurtje van een graadje of 23 à 24, heerlijk. De dames netjes op een kleedje gezet aan de rand van le Lac, eten en drinken erbij, dus die waren volop tevreden. Tijd voor mij om het eens een stukje hoger op te gaan zoeken. Ik had de vorige keer al een plekje gezien waar het uitzicht me wel aardig leek en omdat ik daar toen mensen zag lopen, wist ik zeker dat je daar al klimmend en klauterend moest kunnen komen. Dus ik op weg. Ik heb op school geleerd dat de kortste weg tussen twee punten een rechte lijn is. Ik dus in één streep naar boven. Nou dat viel dus knap tegen. Zo stijl dat ik zo af en toe het hart in de keel voelde bonzen omdat de stenen steeds onder mij voeten uitrolden en ik telkens het gevoel kreeg dat ik zonder vel op mijn benen 10 meter of meer naar beneden zou glijden. Ieder graspolletje was dan ook een dankbare houvast. Na een half uur klimmen en rusten om weer op adem te komen, begonnen de beentjes toch aardig zeer te doen. Inmiddels was ik 400 meter hoger aangekomen. Daar trof ik een keurig (in ieder geval redelijk begaanbaar) pad en ik begreep dat ik gewoon geen route had gevolgd en dat de wiskundige zekerheden uit de schoolbanken in de bergen niet van toepassing zijn. Hier is de korste weg tussen 2 punten gewoon het pad dat iedereen volgt die naar boven wil. Van bovenaf is dat ook allemaal heel eenvoudig te overzien, maar als je tegen een helling opklautert dan zie je nergens een pad. Volgende keer kies ik toch maar een officiële route en misschien kom ik dan ook verder dan ik nu gekomen ben, de beenspieren wilden niet langer meewerken! Toen ik over het pad naar het meertje afdaalde kwam ik ook een keurig bord tegen waarop een aantal wandelroutes stonden aangegeven. Ik heb in ieder geval van het uitzicht kunnen genieten. Om een uur of 6 zijn we rustig aan naar beneden gereden. Onderweg troffen we nog een mobiele imker, die honing verkocht. Zijn bijen 'grazen' alleen in de bergen (dat vertelde hij tenminste) en dat zou je ook aan de kleur van de honing moeten kunnen zien en je zou het zelfs moeten kunnen proeven. In ieder geval had hij voor de zekerheid de prijs van deze berghoning rechtevenredig gehouden aan het aantal meters boven zeeniveau van de parkeerplaats waarop hij zijn waar aanbood, € 6,00 per potje! In Sibiu was de thermometer blijven steken op 37 graden, dat was ook nog aardig te merken toen wij rond een uur of 8 weer thuis waren. Gelukkig hebben wij dat niet hoeven meemaken. Helen vond dat de temperatuur hier voldoende excuus biedt om een airco aan te schaffen. Die goede raad hebben wij ook maar gelijk ter harte genomen. Vanmorgen (maandag) zijn we gelijk op zoek gegaan naar een betaalbaar exemplaar voor vaste montage. Volgens de installatie-instructie zou de montage een piece-of-cake zijn, maar dat valt nou net effe tegen. Het blijkt dat je een flesje stikstof nodig hebt om de leidingen onder druk af te kunnen persen ter controle van de gasdichtheid, je hebt een vacuümpomp nodig om er voor te zorgen dat er geen lucht in de leidingen achterblijft, je hebt een buigijzer nodig met een radius van 100 mm. om de leidingen netjes te kunnen zetten (zonder knik), je moet de leidingen helemaal netjes isoleren, je moet een gat in de muur maken met een diameter van minimaal 80 mm, liefst 100mm. en dan te bedenken dat de muur ruim 30 cm. dik is, je moet een afvoerleiding hebben voor het condenswater, dat kun je hier niet zomaar van het balkon laten lopen, er moet een stopcontact komen, dat zit nu aan de andere kant van de keuken/hal, enz. Niet echt een piece of cake dus! Het gat in de muur hebben we al laten beitelen, de ophangplaat zit al tegen de muur, maar ik denk dat deze klus niet echt iets is voor deze amateur zonder de juiste gereedschappen. Ik ben bang dat ik nu moet passen en we toch een specialist moeten inhuren. Ik ben ook bang dat wij de airco deze vakantie niet meer in werking zulllen zien! Maar goed, thuis hebben wij er ook geen! Ook niet nodig trouwens als ik de weerberichten uit Nederland volg!