De Karpaten

Dinsdag 10 juli 2007

Als we opstaan is het al 26 graden! Het zit er dus dik in dat het vandaag erg warm wordt. Een prima moment om de hoogte in te gaan om aan de hitte te ontsnappen. De Karpaten zijn niet al te ver uit de buurt, dus dat lijkt een prima optie. Wij (Carmen en Nico) gaan naar Balea Lac op ruim 2000 meter hoogte. De afstand over de weg bedraagt 75 km.

We naderen de Karpaten vanaf de noordkant en rijden over een prima weg naar boven. Talloze haarspeldbochten later komen we bij een bergmeer op 2034 meter hoogte. Er is een restaurant en er staan een paar kraampjes langs de weg. Hier loopt ook de (stikdonkere) tunnel die je aan de zuidkant van dit gebergte brengt. Die nemen we later in de middag. Omdat er een aanzienlijke weersverslechtering is voorspeld, blijven we in de buurt van het meer en het bergrestaurant. Hier is de temperatuur goed uit te houden, ik denk een graadje of 18. In Sibiu is de thermometer op 34 graden blijven steken. Op zich is dit een mooie omgeving, maar omdat wij ons nu moeten beperken tot de nabije omgeving van onze auto, zijn we beperkt. Ik zie op een afstandje een soort tekstplaat tegen de rotsen hangen. Dus daar klim ik even naar toe. Het blijkt een gedenkplaat voor de slachtoffers die zijn gevallen bij een lawine-ongeluk dat hier in 1977 plaatsvond. Een Duitse skiklas werd hier op 17 april overvallen door een lawine, 23 mensen vonden de dood. De meesten waren tussen de 13 en 18 jaar. Carmen kon zich de ramp nog goed herinneren, één van de slachtoffers was een klasgenootje van haar. We nemen de tunnel naar de zuidkant van de bergrug en willen via een omweg weer terug naar Sibiu. Curtea de Arges is ons volgende doel. Onderweg passeren wij een groot stuwmeer met één van de belangrijkste hydro-elektrocentrales van Roemenië. De weg aan deze kant van het massief is aanzienlijk slechter dan die wij bergop hebben genomen, wij draaien hier een gemiddelde van ongeveer 40 km/uur. Te veel gaten om harder te rijden. Om een uur of 6 zijn we in Curtea de Arges en gaan we op zoek naar het klooster met de gedraaide torens. Eigenlijk gewoon een heel aparte kathedraal met twee torens die als een soort kurkentrekker getordeerd zijn. Helaas staat alles in de stijgers, dus weinig fraais te zien. De weg terug is nog lang dus we blijven niet te lang hangen. Onderweg naar de doorgaande weg tussen Boekarest en Sibiu pakken de wolken zich al flink samen. Onze benzine-indicator meldt met een nette pieptoon een een oplichtend lampje op het dashbord dat wij de laatste restjes van onze benzinevoorraad gaan aanspreken, normaal nog goed voor een kilometertje of 50. Wij besluiten eerst wat te gaan eten, dan hebben we dat vast gehad. We vinden in een soort kuurroord een prettige tuin met live muziek (volgens mijn opini niet om aan te horen overigens) met grote grillplaats en veel tafels met banken (denk maar aan een soort biergarten). Bier hebben ze hier dan ook in overvloed. Bier wil ik niet, maar de grillprodukten zien er heerlijk uit. Het kost ook bijna niets dus stillen wij hier onze honger en onze dorst voor ca. € 9,00 voor twee personen. Na de maaltijd kopen we nog even een 7 kilo zware watermeloen tegen een bodemprijs 1 RON (= nieuwe Roemeense Lei = ongeveer 31 €cent) per kilo. Drie jaar geleden kostte dit zelfde stukje fruit nog ongeveer 3000 (oude) Lei per Kilo, dat was toen ongeveer 8 €cent een factor 4 duurder dus!

Terwijl het intussen donker begon te worden en de onweersflitsen steeds veelvuldiger de omgeving belichtten, was onze benzinetank ook aan een nieuwe vulling toe. Net onder de beschutting van het afdak van een benzinestation aangekomen barst de bui los. En wat voor bui! Behoorlijk heftig, zo heftig zelfs dat op het moment suprème, de benzineslang aan ons dorstig mobiel was aangelegd, wij plots in het volslagen donker werden gestort. Een blikseminslag niet al te ver weg en geen stroom meer. Ook geen benzine meer dus, want ook hier in Roemenië kennen ze die ouderwetse handpompen niet meer. Het volgende station 34 km verder! Dat wordt dus een beetje met geknepen billen verder rijden. De weg is tweebaans en het stikt van de vrachtauto's. Hier wil je niet stil komen te staan! Gelukkig omweert en regent het zo hard dat al het verkeer met zeer beperkte snelheid voortbeweegt. Met een gangetje van gemiddeld 40 kmh. Bereiken wij dan toch nog netjes het volgende tankstation. We zijn om 23:00 uur weer terug in Sibiu. Jessica en Carmen's moeder hebben niet veel kunnen doen, het was te warm geweest. Soms heb je mazzel! Totale dagafstand ca. 320 km, een leuk rondje!

Omdat het uploaden van foto's naar deze weblog heel moeizaam verloopt, ga ik de foto's op een aparte website zetten. Jullie kunnen ze daar dan bekijken.

Even toevoegen aan jullie favorieten: http://picasaweb.google.com/nicolb50/

Ik hoop dat dit beter gaat.