Op weg naar Tortuguero

Donderdag 13 juli
Gisteravond na het internetten werden wij geadviseerd goed uit te kijken naar duistere figuren die op een bepaalde plek in de buurt rondhingen. Toen wij richting Dos Palmas liepen en in de buurt van die plek kwamen staken er 2 figuren over die samen met een derde ons de pas probeerde af te snijden. Op advies van de senor van het internetcafe zijn wij maar teruggelopen. Hij maakte direct de poort open en liet ons binnen. Hij sloot zijn internetoptrek (eigenlijk zijn hele hotelletje) en heeft ons netjes met het busje van het hotel thuis gebracht. Dat is nog eens een goede dienstverlening! De koffie was trouwens ook bij het internetten inbegrepen.
Vanmorgen vroeg op pad. Half acht stond de taxi klaar om ons naar het busstation te brengen in San Jose. Om 9:00 uur moesten we de bus naar Cariari nemen. Een kleine twee uur later daar aangekomen. In Cariari buskaartje gekocht naar la Pavona en een bootkaartje voor Pavona naar Tortuguero. De bus vertrok om 12:00 uur en na anderhalf uur bussen konden we direct op het bootje stappen voor de laatste kleine 2 uur via allerlei riviertjes naar Tortuguero. Jan (van El Colibri47) had ooit een berichtje op het Costa Rica forum geplaatst waarin hij Daryl Loth en zijn Casa Marbella aanwees als een prima (eigenlijk de beste) plaats in Tortuguero. Wij zijn het daar helemaal mee eens. Daryl is een Canadese bioloog, die ook zelf een aantal tours leidt. En dat doet hij fantastisch, de man heeft echt heel veel verstand van de flora en vooral de fauna in deze omgeving. Voor de avond direct de turtletour gedaan. Start om 20:00 uur, naar het strand van het Nationale Park, stikdonker, af en toe een klein beetje regen en soms wat (veel) meer. Zeiknat dus! Maar na een minuut of 15 een Green Turtle! Er stond al een groep te wachten dus wij waren als 2de aan de beurt om het schouwspel gade te mogen slaan. Schitterend! Het schild van ons exemplaar was 102 cm in een rechte lijn gemeten (officieel door de CCC die het beestje kwamen taggen en registreren). Niet slecht dachten wij, heel bijzonder. Helaas was het geen Leather back, die zijn nog een stuk groter. Een vrouwtje komt eens per 3 jaar 5 keer met tussenposen van 2 weken aan land om gemiddels ongeveer 100 eieren in een kuiltje te droppen. Op de ca 5000 eieren die een vrouwtje gemiddeld in haar leven legt, worden maar 1 of 2 schildpadjes volwassen. Een oorzaak konden wij de volgende morgen al zelf waarnemen. De verse nesten worden die zelfde nacht nog grotendeels leeggeroofd door stropers. Ze rijden gewoon met een trike het strand af en graven de nesten uit. Die kan zelf een halfblinde vinden, als je de kruipsporen op het strand volgt. Als je er over nadenkt is het een beetje een trieste situatie. Na een lange dag om 11:00 uur naar bed.